អត្ថន័យនៃពណ៍នីមួយៗក្នុងទង់សាសនា

ទង់ព្រះពុទ្ធសាសនាកើតបានជារូបរាងប្រាកដឡើងនៅថ្ងៃ ១៧​ មេសា ១៨៨៥ នៅប្រទេស  ស្រីលង្កា។ ទង់នេះត្រូវបានគេបង្ហូតឡើងឲ្យប្រើប្រាស់ជាសាធារណៈ ជាលើកដំបូងយ៉ាងឳឡារឹកនៅ

វត្ត ទីបទុត្តរារាម ស្រុក កោតហេន ដោយ ព្រះថេរះមិកគេត្តុវត្តេគុណនន្ទះ ក្នុងថ្ងៃ ពិសាកបូជា ត្រូវនឹង ថ្ងៃ ២៨ មេសា ១៨៨៥ ។ ទង់ព្រះពុទ្ធសាសសាមាន ៦ ពណ៏គឺ  ពណ៏ខៀវ ពណ៏ក្រហម ពណ៏លឿង ពណ៏ស ពណ៏ហង់បាត និង ពណ៏ផ្លេក ។

  ១. ពណ៌ខៀវ កាលដែលព្រះអង្គយកកំណើតជាព្រះបាទស្រីពិរាស្រ្តពេនោះឥន្រ្ទព្រាហ្ម មកសុំព្រហនេត្រ ព្រះពោធិសត្វក៏ខ្វេះឆ្កៀលភ្នែករបស់ខ្លួនទាំងគូ ដាក់ទានឲ្យឥន្រព្រាហ្ម ។ (ភ្នែក)

  ២. ពណ៌ក្រហម កាលដែលព្រះពោធិសត្វយកកំណើតជាមាណពឈ្មោះបទុមកុមារ ពេនោះពស់ជចឹកមាតាគ្រូពេទ្រឲ្យយកបេះដូងមកព្យាបាលពិស ដើម្បីឲ្យបាត់កាឈឺចាប់។(បេះដូង)

  ៣. ពណ៌លឿង កាលដែលព្រះអង្គយកកំណើតជាវៃបណ្ឌិតព្រះឥន្ទ ក៏ និម្មតធ្វើជាជាងទង។ វៃបណ្ឌិតបានអាសាច់របស់ខ្លួនឲ្យជាងទងវាយដំ​ផ្សំ​ ដើម្បីបិទព្រះពូទ្ទរូបដែលខ្វះខាតឲ្យពេញសាច់ ឡើងវិញ។(សាច់)

៤ ពណ៌ស កាលដែលព្រះអង្គយកកំណើតជាព្រះវេស្សន្តរ ព្រះអង្គបានឲ្យទានដំរីសដល់ពួកព្រាហ្ម៏។  (ទ្រព្យ)

  ៥ ពណ៌ហង្សបាទ កាលដែលព្រះអង្គកើតជាវិទ្យាធរ ពេលនោះយក្សបានចាប់ម្តាយទៅ។វិទ្យាធរបានអារសាច់របស់ខ្លួនអោយយក្សស៊ី ដើម្បីដូរយកមាតាមកវិញ។(ការសង្គ្រោះ)

  ៦ ពណ៌ផ្លេក  កាលដែលព្រះអង្គកើតជាទន្សាយ ហើយលោតចូលទៅក្នុងភ្លើង ដើម្បីទ្វើទានដល់

    (ឥន្ទធនូ)     ឥន្ទព្រាហ្មណ៍។(ការទ្វើទាន)

ទង់សាសនា